آزمایش پولیوی

  آزمایش پولیوی (janet polivy)راجع به تاثیر رژیم داشتن و عوامل ذهنی برای کنترل رژیم و حفظ عادت است. دکتر ژنت پولیوی و پیتر هرمان در یک مقاله آن را منتشر کردند.

این مطالعه تغییر رفتار انسان‌هایی که رژیم دارند و آن‌هایی که رژیم ندارند را بررسی می کند.

افراد به 3 قسمت تقسیم شدند:

۱. کسانی که قبل از آزمایش چیز خاصی مصرف نکرده‌اند و به اصطلاح بارگیری نداشته اند.

۲ . افرادی که بارگیری زیاد داشته اند.

۳ . افرادی که بارگیری خیلی زیاد داشته اند.

مطالعه روی۶۰ نفر دانشجوهای رشته روانشناسی انجام شد و که به آنان گفته نشده بود که هدف اصلی آزمایش چیست. و در چه گروهی قرار می‌گیرند. برای انجام کار در ابتدا پیش بارها(ماده شیرین) را به این افراد می‌دهند.

به گروه اول طبق طبقه بندی بالا هیچ چیز شیرینی نمی‌دهند(صرفا آب)

به گروه دوم مقدار مشخصی میلک شیک داده می‌شود

به گروه سوم مقدار دوبرابر میلک شیک داده می‌شود.

سپس به افرادی که در آزمایش بودند گفته شد که مقدار زیادی بستنی وجود دارد(ماده شیرین) و به شرکت‌کنندگان گفته می‌شود که یک میزان مشخص از بستنی را در پیاله خود بریزید و سپس به طعم بستنی‌ها امتیاز بدهید.

به افراد گفته شد که امتیاز هر بستنی را نمی‌توانید بعد از خوردن بستنی دیگر تغییر بدهید. کسی که آن‌ها را مورد آزمایش قرار می‌داد به آن‌ها گفت من بیرون کار دارم و این شخص بعد از ۱۰ دقیقه برمی‌گشت. اما در حقیقت بدون اینکه افراد بدانند، آزمایش اصلی دقیقا در همین 10 دقیقه اتفاق می افتد!

آزمایش حقیقی پولیوی این بود که ببیند فرد چه مقدار بستنی می‌خورند و دلیل آن این بود که این افراد رفتار واقعی خود را نشان بدهند.  بررسی‌ها نشان داد در افرادی که رژیم غذایی نداشتند الگوی خطی پیاده شد با افزایش مصرف پیش‌بار میزان مصرف بستنی آنها کم شد. یعنی انگار این افراد یک میزان مشخص بستنی می‌خورند ولی در افرادی که رژیم داشتند قانون معکوس پیاده شد.

در گروه اول که پیش‌بار نداشتند یک مقدار بستنی خورده می‌شود ولی در گروه دوم که پیش‌بار بیشتری مصرف کردند میزان بستنی خیلی بیشتری خورده می‌شود اما در گروه سوم که میزان پیش بار آن ها دو برابر گروه دوم بود،  میزان بستنی بسیار کمتر خورده می‌شود!

نتایج نشان می دهد قانون معکوس وابسته به مقدار پیش بار است.اما از نگاه پولیوی دلیل این امر چیست؟ افرادی که رژیم ندارند خودشان را تحت کنترل حس نمی‌کنند و به آن مقداری که نیاز دارند می‌خورند و به حس سیری واقعی می رسند و از خوردن بیشتر امتناع می‌کنند.

در افرادی که رژیم دارند وقتی که گروه اول را بررسی می کنیم رژیم غذایی آنها نمی‌شکند و مقدار کمی از بستنی را می‌خورند چون می‌خواهند رژیمشان را حفظ کنند.

گروه سوم چون حجم ماده شیرینی که خورده بودند زیاد بود، به سیری رسیده بودند و به این خاطر بستنی کمتری را خوردند. اما نکته جالب توجه گروه دوم است! چون پیش بار این گروه متوسط بود و حس سیری کامل نداشتند! به همین دلیل، این افراد وقتی که می‌خواستند، بستنی بخورند، بیشترین حجم بستنی رو می‌خورند و با وجودی که با خوردن بستنی به حس سیری می‌رسند، ولی باز بیشتر بستنی میخورند چون از نظر روانی نقطه سیری آن‌ها دیرتر اتفاق می‌افتد که به این حالت خوردن مست‌گونه می‌گویند.

افرادی که رژیم داشتند و در طبقه دوم تحقیق بودند و پیش بار متوسطی دریافت کرده بودند، به سیری کامل نرسیدند و در نتیجه به یک حالت عصبی رسیدند که منجر به شکسته شدن رژیمشان شد.معنی عامیانه این آزمایش این است که افراد وقتی کامل به رژیم مقید باشند رژیم نمی‌شکند.

وقتی ناخنک می‌زنند قطعا خیلی زود رژیمشان را می‌شکنند و می‌گویند که آب که از سر گذشت چه یک وجب چه چند وجب.

گروه سوم هم، چون یک ماده ی غذایی خارج از رژیم را به مقدار زیاد خوردند ،دیگر آن حس طمعشان از بین می‌رود  و رژیمشان را ادامه می‌دهند. که در واقع  همان وعده ی آزاد در رژیم محسوب می‌شود.

اما آزمایش پولیوی به گیمیفیکیشن چه ارتباطی می‌تواند داشته باشد؟

فکر میکنم که جواب به این سوال با توجه به مطالب بالا خیلی سخت نباشد! در آزمایش پولیوی ما روی پیش‌بار ها صحبت می کنیم که این پیشبارها فیزیکی هستند اما آیا ما می توانیم از پیش بارهای ذهنی صحبت کنیم؟

شاید برای شما جالب باشد که بر اساس آزمایش هرمان و پولیوی اپلیکیشن‎هایی وجود دارد که شما در آن صرفا در هر روز یک سری مواد غذایی را البته با یک ترتیب خاص که روی هورمون های شما تاثیر دارد می‌بینید و باید بعد از دیدن یک سری از این غذاها واکنش خاصی نشان دهید این کار بدون انجام هیچ رژیم غذایی خاصی بسیار زیاد روی کم کردن وزن افراد و حفظ رژیم غذایی آن ها تاثیر دارد!